11 Ocak 2017 Çarşamba

Limon kolonyasını pek de sevmem ben
Hop bir iki üç
Eta beta zeta
Bunlar nedir onu da çok bilmem
İşte bir fil ordusu geliyor
Ben öyle köşe bucak
Yok mu kaçamak
Sanırım hayır
Haydi baştan say da bak
Hani diyorum
Şu uyku denen illet
Ne bir millet ne memleket
Kaçınca bir oraya bir buraya
Diyor sana buyur buradan yak
Bende yakıyorum gemileri
Hem de ne yakmak
Oy benim anam
Yok mu bir demlik çay koyan
Sanırım bu saatte olmaz ha cicim

Hem rejime de yine yeni baştan
Yok öyleyse yemek içmek hiç yoktan
Hem karnım tokken
Cicim demişken ve yakmışken bütün gemileri limanımdan
Kurup düşleri iç
Çekmişken üstüne gecenin bir köründe
Hem varlığın bile bir bilinmeze gebe
Ne çok özlemişim ben seni körü körüne
Hadi git işte yaptırma bana artık söz sanatı
Bırakıp uykularımı
Dön sırtını.
Limon
Kolanyası
Gül
Tütün
Yahut
Şey işte
Hatırıma gelmeyen biri
Neydi?
Herneyse
Ve hepsi
Limon kolonyası sadece
Çocukluğum
Hayır.
Ergenliğim
Bilmiyorum
Veya ilk gençliğim belki
Sevmesinler bana ne onu!
Yok değil limonu
Limonu severim ben hem her dem hele suyu
Şahanedir damakta hem tadı hem tuzu
Uyuyamıyorum işte koca adam
Gelip sarılsan
Ne bileyim belki bir baksan
Ben gözlerimi kaparım söz
Sen masal anlatırsın bana
Ben sana şimdiden masal olurum
Belki sen kurbağa
Bense o prenses busesinde tılsımlı toz 
Özün sözü
Sözün özü
Haydi gel uyut beni koca adam

Daha gün doğmadan.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

  Sevgili Virginia kitabını henüz okumadım ama başlık keyifli ‘’kendine ait bir oda’’..Böyle bir odada yaşayabildin mi gerçekten?ya da şöyle...