Sevgili Virginia kitabını henüz okumadım ama başlık keyifli ‘’kendine ait bir oda’’..Böyle bir odada yaşayabildin mi gerçekten?ya da şöyle düzelteyim madem kendine ait bir odan vardı neden,yani içinde koca bir sen varken neden yoksun bıraktın hayatı kendinden?

Demem o ki Virginia çok üzgünüm!

Bu arada kitaplığımda vardı ismi zihnime çakılı varlığın.ama ben onu,bunu bilinçaltım da yapıyor olabilir,bir başkasına emanet ettim.çünkü onun kendine ait bir odası yoktu.yahut ben öyle varsaydım.gerçekten güçlü insanlar yer yurt edinir mi Virginia?ingilizcesini bunun okusam da anlamaz mıydım?bu yüzden mi sana sorduğum soruları hep erteledin başka bir bahara?

Virginia üzgünüm.

En çok da ne biliyor musun?seni dinlediğim kadar kendimi dinlemedim.evet sen benimle hiç konuşmadın ama ben seni hep dinledim.çünkü seni dinlerken kendimi susturdum,sonra mı?hem sağır hem dilsiz bir simurga dönüştüm.ha unutmadan gözlerim de kısılmadı değil.bu kadar tesirli idi madem cümlelerin niçin o bulutu elime verip tutuşturup bir çuvaldız peşine göğümü de alıp,hatırlatarak çuvaldız yalnız senin elinde yağmursuz bıraktın bütün hububatı?göremeyeceğimi duyamayacağımı üstelik soramayacağımı bilerek.

Keşke Virginia!

Telafisi var mıdır sence yıldızların?bunu güneşe mi sormam gerekir ki?hani yer yön kavramım da yok ki bizzat yıldızlara sorsam!yok işte Virginia yok,yokluktan oluşmuşum ben zira.ya da bunu içime içime nakşeyleyen o sevimsiz şeytan fısıldıyor bana.tüm dengemi altüst eden fırtınayı,hem de öyle bir yapıyor ki bunu içimin içi yerle yeksan.tam da bu yüzden belki üzerine bile alınmamalısın işlevsizliğimi,kıpırdayamıyorum ya hep onun yüzünden.

Çok mutsuzum Virginia!

Bir pencere açsan, en azından el sallasan..ya da yok orada kal sen en iyisi böyle bir ben.saat beş buçuğa geliyor Virginia ve radyoda Fred Mollin ‘’stay awake feed the birds ‘’..sence de olağanüstü hal durumundan yırtar mı bu ses?iyi bir tevafuk yine,ha bu arada akşamki yani birkaç saat önceki ‘’kelebek ‘’hikayesini anlatmış mıydım?hatırlat lütfen!film geldi aklıma ardından bir film daha..ilkini mi soruyorsun?unutursam fısılda,peşisıra ise dur ben söyleyeyim kaybolan yıllar ve hemen sonra yine zihnime üşüşen bir tür karası katran yüzü eciş bücüş kokusu leş bir tür gölge güruhunun gölgesi..ne mi bunlar şimdi?

Huzursuzum Virginia!

‘’the way you look tonight ‘’ aydınlattı bile arş-ı alayı..ki ben orada olsam Virginia arzı tercih ederdim.ne çok özledim seni ben,demek geldi içimden ve Smelly.ahh güzel kadın!şimdi şarkılar vakti mi ki yine?o zaman ben susuyorum,susadıkça yüzü düşsün aklıma diye,işte bu yüzden korkuyorum düşünmekten düşmekten düşürmekten..nasıl anlatmalı bilmem ki,al!bir turuncu daha,nasıl ağardı tan en solumda hiç farkına varmadan..şairin dediği gibi yeter ki gün eksilmesin penceremden.eksik etmiş duasını,kalanını sen tamamla lütfen.

Keyifsizim Virginia!

Yeniliklere açılmaya çalışırken ruhum,başkalarının tınılı kelimelerinde bocalıyorum yine yeniden.niyedir bu kısır döngü  Virginia?sen nasıl başardın?o kelimeleri seçip sayıp ve hatta sevip kendine has kılmayı?sana bir sır vereyim mi Virginia?çok isterdim o kelimelerden ben de bir demet sunabilmeyi sana!çünkü tılsımlıdır her bir harf ve dökülen dudağa daha bir has ve en sonunda ya haz ya yaş…

Ve hep bu yüzden yaşlandım Virginia…

Yaz bitti Virginia henüz sana içimi dökmeye başlamışken.

Hem öyle bir bitti ki başka bir şairin mısralarında geçen yolun yarısını yarılamışken..gülünç hakikaten.

Sadece mizahi de değil azıcık iç gıcıklatan cinsten.tam da bunu söylemişken Gerani ile muhabbetim sesleniyor bana yeniden içimin en içi canım gerani.gıcıklanırken en içim ve isyan bayraklarını çekip bırak bir elma ısırığından tat alabilmeyi yahut ne bileyim sigaranın son nefesini şöyle dualarla uğurlamayı hem de hiçbir korku yokken veya hadi ben ben yazmalıydım bu şiiri diyebilmeyi belki şarkıları anlayabilmeyi bile unutmuş bir ruh taşımış bir zamandan geldim ben ey ahali..yani demem o ki yaşımın mevsim yazı böyle gıcıklanarak örtüldü..

Evet bu esnada yoruldum Virginia..hem öyle bir yorulmak bu koca bilge bir tosbağa misali..

Biraz kaçık biraz gelmişim Virginia,bu his tarif edilebilir mi?tutsam çoktan yitik,yutsam zehir-i zakkum,baksam varlığı ile yokluğu arasında yok bir mesel.duymak mı?fısıltısı bile hak getire..nasıl mı bir şey?eksik bir şey Virginia,hem öyle bir eksik ki aynadaki aksini görememek gibi şu canı sağolasıca cam çerçeveden derece derece büyütmek değil dünyayı aksine mini mini unufak olmuş bir dünyayı seyredalmak gibi.sıralasam zihnimin derinliklerindeki benzetmeleriaklın şaşar nutkun tutulur ben bile gün yüzü görsün istemiyorum onlar!neden ?kendimden b u elem,o yüzden.

Gelemiyorum Virginia !!

Yazmışın da dediği gibi nerede değilsem orada mutlu olabilecekmişim gibime geliyor.bunu yazmış,yazamasamıymış?evet keşke bu cümle hiç var olmasa imiş.bu cümle bana neyi anımsatıyor biliyor musun Virginia?rüyalarımdaki o kocaman merdivenleri ya inip inip bir türlü varamadığım cennet-ül baki yi veya çıkıp da göremediğim dokunamadığım hissedemediğim bulutları belki arş-ı ala yı.oralarda ne olduğunu bilmiyorum henüz..ama var hissediyorum var Virginia.çıkacağım bir gün o merdivenlerden.sonra sarılacağım o kocaman tupturuncu yağmur bulutuna.öyle çok ağlayacağım ki bu vuslata tupturuncu yağmur bulutunun feleği şaşacak.sonra raks edeceğim o sesle birlikte**

Hem öyle içim huzur dışımda devasa ışık huzmeleri ki onlar mutluluktan sadece içimden görünecekler.

Ağlıyorum Virginia..ki nasıl yakışır bir kadına böyle ağlamak.tek damla yaş düşmüyor gözlerimden ama kağıdım şuan deniz derya.kelimelerim bu yüzden bu denli anlamsız bu denli karışık.zihnimin kederi dağılıyor çünkü buralara.yıkıyorum her bir harfi gün be gün,onlar daha da çamura bulanarak geri dönüyor habire.buna çok üzülüyorum işte Virginia..çünkü ben değilim onların sahibi..

Ümitvarım Virginia..

Evet bu içime rağmen ümitvarım.

Ki bu içime borçluyum esasen bu varlığı da ümidi de.

Gel Virginia,tatlı yaptım bu akşam çay koyalım ne dersin?